Фарзандони Паёмбар (с)

  Ва ыазрат (с) ба чунин мазмун сухан кардаанд ё мисли чунин суханро гуфтаанд, ки Фотима (р) чанде нишонае аз ман аст, касе буьз ;ро кунад, маро буьз кардааст (Равоыул Бухор|).

  Дар ривояти Аымад чунин омада, ки Фотима (р) афзали заныои щаннат аст. \ баъди 6-моыи вафоти Расулуллоы (с) дар синни 29-солаг| аз щаыон реылат намудааст. \ барои ыазрати Ал| Ыасан ва Ыусайн саййиди шабоби аыли щаннатро таваллуд кард.

  Инчунин собит шудааст дар суннат. Ыамчунин М;ысинро ва Умми Кулсумро ва Зайнабро ба дунё овард. М;ысин дар хурдсол| аз олам рафт. Баъди Расулуллоы (с) ба щуз авлоди духтараш дигар авлоде боц| намонд. Ва он насли шариф дар олам мунташир шуду тамом. Он авлоди Имом Ыасан ва Имом Ыусайнанд, ки то имр;з идома дорад.

  Руция бошад дар соли 33-уми мавлиди наб| (с) таваллуд шуда, бо хоыараш Умми Кулсум келиныои Абу Лаыаб буданд. Руция зани Утба ва Умми Кулсум зани Утайба буд. Ыар гоые сураи «Масад» нозил шуд, Абу Лаыаб писарони худро гуфт, ки агар шумо духтарони ; (расулуллоы)–ро талоц надиыед, сари ман аз сари шумо ыаром. Пас оныо аз завщагони худ щудо шуданд (ин цисса дароз аст, ыикояти он дар китоби «Тафсири осонбаён» хеле муфассал омадааст).

   Руцияро ыазрати Усмон ибни Аффон ба зан| гирифт. Оныо бо ыам ду маротиба ыищрат намуданд. Вацте ки Руция вафот карданд ыазрати Муыаммад (с) дар Бадр буданд.

  Аз ибни Аббос (р) чунин ривоят кардаанд, ки вацте Расулуллоы (с)-ро таъзия баён карданд, ыазрат (с) чунин гуфт: «Алыамдулиллоы, ки дафни банот (духтарон) аз щумлаи ыурматшудаыо аст» Валлоыу аълам.

   Аммо Умми Кулсум духтари чоруми Расулуллоыанд. Чунин ворид шуда, ки вацте Руция оламро падруд, ыазрати Усмон (р) духтари ыазрати Умар (р)-ро хостгор шуд, ки ; Ыафса ном дошт. Ыазрати Умар (р) дархости ыазрати Усмон (р)-ро рад намуд. Инро ыазрати Расулуллоы (с) шунида гуфт: «Ё Умар ман туро аз Усмон дида беытаре ва Усмонро ба беытаре аз ту дида далолат кунам?» Ыазрати Умар гуфтанд: «Оре ё Расулуллоы». Пас Расули Худо (с)  фармуданд: «Духтари худро ба зан| ба ман деы ва ман духтари худ Умми Кулсумро ба Усмон (р) ба зан| бидиыам». Чунин ыам шуд.

   Ва чунин ривоят низ омада,ки Расулуллоы (с) мар ыазрати Усмон (р)-ро гуфт: «Цасам ба зоте,ки нафси ман ба яду цудрати вай аст, агар назди ман сад духтар буд| ва яке паси дигар фавтид|, ман дигарашро ба зан| барои ту медодам. Ин аст, ки ыазрати Щабраил (а) хабар дода маро ки Аллоы таъоло амрам мекунад, духтарам Умми Кулсумро ба ту тазвищ кунам».

  Аммо ыазрати Имоми Аъзам (р) азвощи Паёмбари Худо (с)-ро зикр накарданд ва мо ищмолан ин що зикр месозем-мег;яд шориы.

  Азвощи мутаыыарот, модарони м;ъминон 11-нафаранд, чун Хадища, Савда, Оиша, Ыафса, Умми Салама, Умми Ыубайба, Зайнаб бинти Щаыш, Зайнаб бинти Хузайма, Маймуна, Щувайра, Сафия (Худованд аз ыамаи оныо роз| бод). Байни аыли салаф ихтилоф нест, ки Расулуллоы (с) ба ыамаи оныо издивощ доштааст. Ыазрати Имом (р) гуфта, ки Оиша баъди Хадища беытарин заныои р;и замин ва модари м;ъминон ва аз зиною он чи ки рофизиыо мег;янд пок аст.

   Ыар касе ;ро т;ымат ба зино кунад, тибци оятыои Цуръон, ки ба бароати ; нозил шудаанд, кофир аст.

  Ва аммо шахсе ;ро ба сабаби мухолифату м;ыорибате, ки ба ыазрати Ал| (р) дошт дашном диыад, ; гумроы ва бидъаткору фощир аст.

Фарзандони Паёмбар (с)

Ва изо ашкала ъалал инсони шайъун мин дацоици ъилмит-тавыиди фаиннаыу янбаьи лаыу ан яътацида филыол мо ыувассавобу ъиндаллоыи таъоло илло ан ящида ъолиман фаясъалаыу. Ва ло ясаъуыу таъхирут талаби, вало юъзару бил вацфи фиыи. Ва якфуру ин вацафа.

  Акнун хонандаи азизу гиром|, мухлиси «Фицыи Акбар» бояд бидон|, ки ыар гоые бар ту чизе мушкил ояду п;шида монад, ва ё масъалае аз дацоицу нозукиыои «Илми Тавыид», кушода нагашту таыциц наёфт ва ацл барои исботаш нарасид, лозим аст ки дар ыол эътицод бояд намуда биг;й, ки «он чи назди Худованд савобу дуруст аст, бовар дорам».

  Ыар касе ба чунин ыол р; ба р; омад, зарур аст ба олиму орифе, ки ыацицати ыолро медонад мурощиат кунад. То олим ба ващыи тафсир ин гиреыро бикушояд ва ба тафсил бифаымонад. Ва щоиз нест, ки шахс ба чунин ыолат афтаду дар донистани он таъхир варзад.

  Таъкидан мег;ем, ки ыар гоые дар сифате аз сифатыои щалол| ё щамол| мутараддиду шакку шубыа пайдо шавад, ыатман бояд ба олими донандаи хуби ин масоил р; биёрад ва ыацицатро дониста бигирад. Агар чунин ыолат р;| диыаду кас ьафлат варзад, бепарво| кунад ва аз паси пурсущ;| нагардаду зери гумону шакку шубыа умр ба сар барад, наъузанбиллоы кофир гардад.

  Хулоса, дар ин боб таваццуф кардан м;щиби шакк аст, шакк дар он чизе ки эътицод ба он фарз аст мисли инкор аст.

  Ва п;шида нест, ки шахси мункир кофир аст. Ба ибораи дигар ба ыар як м;ъмину мусулмон фарзи айн аст, ки эътицоди худро ба ягонагии Худованди мутаъол ба ыама исмыо ва сифатыояш саыеыу дуруст созаду яцин гардонад. Донистани илми тавыиду худошиносиро барои худ муыим донад. Ыар  як масъалаи ин илмро дар алоыидаг| аз худ намудан барои ыар як мусулмон заруру ыатмист. Дар талаби илми тавыид ыарис бояд буд. Мисолеро ин що меорем, ки сари ыар лаыза онро мешунавем ва аз надонистани илми тавыид гувоы| медиыад. Мо «иёка настаъин» мег;ем. Ин он маъноро дорад, ки мо тамоми ёриро фацат аз Худо мепурсему медонем, на аз ьайри ;. Аммо борыо шоыид мегардем, ки касе ба сахт| афтод ва боз аз он мушкил| раыо ёфт. Вацте аз ; мепурс| ч| гуна раыо ёфт|? Мег;яд: «Худову арвоыыо мадад карданд» ё « арвоыыо пурз;р| карданд» ё «арвоыыо дар пуштам буданд» ва монанди ин. Агар ин шахсро тавыидаш комил мешуд, ыаргиз чунин щавоб намегуфт. Ва агар касе чунин посухро шунид, агар исбот карда тавонад, бояд ба г;яндаи ин сухан бифаымонад, ки ба щуз Худо ыещ касе, арвоы низ ёр| расонида наметавонад. Рафту щудо кардаву фаымонида натавонад, пас бояд ба донишманде мурощиат кунад. Донишманд инро донаду нафаымонад, гунаыкор мегардад. Худо доност.

  Аммо таваццуфи ыазрати Имом (р) дар чандин масъала на дар бахши масъалаыои эътицод| буда, балки дар баъзе масъалаыои шариъат аст. Зеро ихтилоф дар илми аыкоми шариъат ин раымат ва ихтилоф дар илми тавыид ва ислом ин залолат (гумроы|) аст. Ихтилоф дар масъалаи шариъат р;й диыад, маьфират карда шавад ;ро ва ыатто ащр дода шудааст. Чунки ин цасдан ба вуц;ъ наомада, балки аз р;и ищтиыод аст. Аммо дар илми калом далолат ба куфр аст.

  Зиёда аз ин возеытару таыцицноктар метавон ин масъаларо баён намуд, аммо дар ин рисолаи хеш ба ыамин цадар иктифо меварзем, зеро он барои ашхоси аз илми тавыид кам маълумотдошта пешбин| гаштааст. Оныое ки соыибмаълумотанду ба ин эытиёщ надоранд, оныо аз дигар китобыои муфассал цонеъи худро бароварда метавонанд.