Дидашудани Худованд дар охират

 Худованди таборак ва таъолоро дар охират дида мешавад. Дар ин масъала аыли суннат вал щамоъат иттифоцанд. Зеро ин дар Цуръони мащид ва ыадисыои набав| ворид шудаву собит гардидааст. Агар м;ъминон дидори Аллоы таъолоро намедиданд, пас дар Цуръони мащид бандагони рад шударо сарзаниш ва ыушдор дода намешуд, ки фардо чун Аллоы таъоло щамоли щаыонорои худро нишон диыад, пеши оныоро пардае ыищоб мегардад ва оныо р;и холици худро намебинанд. М;ъминон ба дидори холици худ мушарраф мегарданд беташбеыу монанд ва бекайфияту бе камият. Яъне ыайъату манзарашро гуфта наметавонем.
 

  Мо фацат гуфта метавонем, ки Худои худро дар щаннат ба чашми сар мебинем. Ва инчунин нест миёни Аллоы таъоло ва халцаш масофаи дуру наздик ва на баыам часпида ва аз ыам щудо. Ончиро ки ацл тацозо дорад дар ин боб мо инро наф| (сарфи назар) мекунем ва ончиро нацл собит мекунад, мо ыамонро собит медонему имон меорем. Ин ыам аз щумлаи муташобиыот аст аз р;и щиыат, мицдор ва чигунаг|. Албатта хабар мисли муояна нест барои р;ъяти (дидани) Парвардигор (ниг. сураи “Юнус” ояти 26).
 

  Аз Расули акрам саллаллоыу ъалайыи васаллам ыадисе омада, ки он дар “саыеыи Муслим” ривоят шудааст:

  ”Ыарвацто ки дохил шавад аыли щаннат щаннатро, Аллоы таборак ва таъоло мег;яд: “Ирода доред чизеро, ки ман ;ро бароятон зиёда созам”.Пас мег;янд аыли щаннат, ки оё сафед накард| р;йыои сиёыи моро бо нащот додани мо аз нор ба дохили щаннат гардонидан? Расулуллоы идома медиыад:”Пас мебардорад пардаро аз р;и аыли щаннат ва назар мекунанд ба с;и Аллоы субыонаыу ва таъоло ва мебинанду мефаыманд, ки ыещ чизе хубтар аз назар ба с;и щамоли Парвардигор дар щаннат надода будааст."Беташбеыу бекайфияту бещиыат. Валлоыу аълам.
 

  Ыаст ашхосе, ки мег;янд Худовандро дар хобамон дидаем ва дигару дигар дар китоби м;ътабар “цозихон” дар ин боб омада, ки сухан дар ин мавз;ъ набояд бошад. Зеро дар ин масъала сухан кардан ба хурофот мебарад.