УСТОДОНИ ҶУНАЙДИ БАҒДОДӢ ВА ТАҲСИНҲО
АЗ 400 МУРШИД ДАР КАЪБАТУЛЛОҲ
Ду тан аз устодони Ҷунайд дар таърихи тасаввуф маъруфтар аз устодони дигари ӯ ҳастанд. Яке Сарии Сақатӣ ва дигаре Ҳорис ибни Асади Муҳосабӣ.
Сарии Сақатӣ муриди маъруфи Кархӣ ва устоди доии Ҷунайд буд, ки дар Бағдод имоми орифони замон дониста мешуд. Ӯ низ иронитабор ва аз мардуми Наҳованд буд. Ҷунайд ҳамагӣ ҳафт сол дошт, ки Сарии Сақатӣ ӯро ба ҳаҷ бурд. Дар ин бора Салоҳиддин Халил ибни Айбаки Сафадӣ дар "Алвофӣ билвафийёт" навиштаву афзудааст: Дар Масҷидулҳаром масъалаи шукр байни 400 муршид матраҳ шуду ҳар кадоме таърифе карданд. Сарии Сақатӣ Ҷунайдро гуфт, ки ту чизе бигӯ! Ҷунайд гуфт: Шукр он аст, ки неъматеро, ки Худо ба ту дода, бад-он неъмат аз вай осӣ нашавӣ ва неъмати ӯро сармояи маъсият насозӣ! Ҳама муршидони ҳозиру нозир ба ташвиқи ӯ пардохтанд ва гуфтанд, ки аз ин беҳтар наметавон гуфт!
Ҳориси Муҳосабӣ устоди дигари Ҷунайд аз бузургони асри худ буд. Ҷунайдро устодаш Сақатӣ мепурсад, ки паз аз сари ман назди кӣ меравӣ, мегӯяд назди Ҳориси Муҳосабӣ. Сарии Сақатӣ мегӯяд: Аз илми ӯ бигир ва радди ӯ бар мутакаллимон бигзор! Сипас дар ҳоле, ки рӯйи Ҷунайд ба ҷониби дигар буд, гуфт: Ҳақ таоло туро соҳиби ҳадисе сӯфӣ гардонад ва сӯфие соҳиби ҳадис. Сақатӣ бо ин ишорат бад-он кард, ки ҳар ки ҳадису илм ҳосил кунад, пас тасаввуф варзад, растагор бошад. Ва ҳар ки пеш аз илм тасаввуф варзад худро дар хатар андохтааст!
ФАРМУДАҲОИ ЗАРИНИ ҶУНАЙД
"Роҳҳо ҳама бастаанд магар он роҳ ки бар пайи расулуллоҳ (с) равад!"
"Зуҳд тиҳидилӣ аст бар ончи даст аз ӯ холӣ аст".
"Ихлос сирре аст миёни бандаву Худой, на фаришта донад, ки бинависад, на шайтон донад, ки онро табоҳ кунад ва на ҳаво донад, ки онро бигардонад".
"Ҳақиқати сидқ ин аст, ки рост гӯйӣ андар коре, ки андар он наҷот наёбӣ магар ба дурӯғ".
"Ориф ориф набошад то ҳамчун Замин набувад, ки неку бад бар ӯ бираванду чун абр, ки соя бар ҳама чиз афканаду чун борон, ки бар ҳама ҷой бирасад".
ВАФОТИ ҶУНАЙДИ 91-СОЛА ВА ҲУЗУРИ
60000 МУСАЛЛӢ ДАР ҶАНОЗАИ Ӯ
Дар китоби "Алвофӣ билвафийёт" омадааст: Абӯбакр Алатвӣ мегӯяд: Ҳангоме, ки Ҷунайд вафот ёфт, наздаш будам. Вақти иҳтизор (ҷонканӣ) Қуръони маҷидро як бор аз аввал то охир хатм намуд, сипас бори дуввум тиловатро оғоз намуду 70 оят аз сураи "Бақара"-ро тиловат фармуду вафот ёфт.
Вафоти Ҷунайд ба соли 297 ё 298-и ҳиҷрӣ иттифоқ афтод ва ҷасади ӯро Абӯмуҳаммад Ҷари¬рӣ ғусл дод. Дар ҷанозаи Ҷунайд - саййидулорифин ва имомулаиммаи вақт 60 000 нафар намози ҷаноза хонданду ӯро дар мақбараи Шанузияи Бағдод дар паҳлӯйи тағоияш Сарии Сақатӣ ба хок супурданд.
ДУО ВА МУНОҶОТИ МАШҲУРИ ҶУНАЙД
"Худовандо! Ҳар ёдеро, ки дар дили ман ҳаст, ҷуз ёди ту, ҳар муҳаббатеро ҷуз ишқи ту, ҳар гиромидоштеро ғайр аз гиромидошти ту, ҳар умеде ҷуз умедворӣ аз ту, ҳар тарсе магар тарс аз ту, ҳар рағбате магар онки сӯйи туст, онро бизудой! Омин!"