Аҳли
бидъат ва мӯътазила каромотро инкор мекунанд, ки ин эътибор надорад.
Хулоса агар амали ғайри чашмдошт ва аз ақл берун аз тарафи анбиё сар
занад, мӯъҷиза ва аз сӯи авлиё ба амал ояд, онро каромот хонанд.
Донистани
усули дин аз ҷумлаи воҷибтарин воҷибот ва муҳимтарин заруроти ҳар
мусулмон ба шумор меравад. Аз ин рӯ сеяки Қуръони карим ба ин мавзуъ
бахшида шудааст, ва яке аз бузуртарин эмомони аҳли суннат ва ҷамоат
ҳазрати Эмом Абуҳанифа рисолаи дар баёни усули дин навиштаашро ФИҚҲИ АКБАР, яъне бузургтарин илм номидааст.
1-Мо ба
Аллоҳ, фариштагонаш, китобҳояш, пайғамбаронаш ва ба ончи аз назди Аллоҳ
омадааст, ва ба ончи ашхоси муътамад аз Пағамбар саллаллоҳу алайҳи ва
саллам ривоят кардаанд, иқрор мекунем ва ҳеҷ чизеро аз он рад
наменамоем. (Аз "Алибона", таълифи Ашъарӣ. )
1-Саҳобагони Пайғамбар
саллаллоҳу алайҳи ва саллам-ро дӯст медорем ва дар муҳаббати ҳеҷ кадоми
аз эшон ифрот намекунем ва аз ҳеҷ кадомашон безорӣ наменамоем...
1-Уламои салаф,
аз ҷумлаи собиқин, яъне саҳобагон ва ашхоси баъд аз онон омада, яъне
тобеъин, ки аҳли хайр ва асар ва аҳли фиқҳ ва назар мебошанд, танҳо ба
некӣ ёдоварӣ карда мешаванд...