Бо ин ки мутъа, ё
издивоҷи муваққат назди мо Шиъаён ҷоиз, балки мустаҳаб аст, аммо аз ҳамон аввал
пеш аз он ки далоили ҳурмати онро бубинам, онро намеписандидам ва ҳар...
Äîáàâèë: tojikislom
Саҳобаро ба даст овардам - Қисми 2 (Носазо гуфтан бо Асҳоб ва лаъни онҳо)
Умдаи муҳаққиқин, Муҳаммад Тавсирконӣ Шиъӣ дар китоби (Лаъолил-ахбор 4/92)
мегӯяд: "Бидон, ки беҳтари ҷой ва замон ва ҳолат барои лаънат фиристодан
бар онҳо замонест, ки дар дастшӯйи бошӣ, пас ҳар вақт ба дастшӯйи меравӣ бо хаёли
роҳат чанд бор бигӯ: Бори Худоё! Умарро лаънат кун, сипас Абӯбакр ва Умар ва
сипас Усмон ва Умар ва баъд Муъовия ва Умар... бори Худоё! Ойша ва Ҳафса ва
Ҳинд ва Умми Ҳакимро лаънат ва...
Äîáàâèë: tojikislom
Саҳобаро ба даст овардам бидуни ин ки Аҳли Байтро аз даст бидиҳам! - Қисми 1
Дар
ҳақиқат ҳизб марҳилаи тарбия ва ибодатро, ки паёмбари ислом (саллаллоҳу
алайҳи ва саллам) сездаҳ соли умри бобаракати худро сарфи он карда
буданд, ба эҳмол гузоштааст.
Мақсуди
асосӣ аз офариниши инсонҳо барпо кардани хилофат набуда, балки ба
ягонагӣ ибодат кардан ба Аллоҳ таоло ва ширк наовардан ба ӯ мебошад.
Тавҳид ғоя ва хилофат васила аст.