Бояд мусулмон ақида дошта бошад, ки имону эътиқод ва тақлиду пайравӣ дар умури дин аз тамоми пайғамбарон умуман ва аз ҳазрати Муҳаммадсаллаллоҳу алайҳи ва саллам хусусан...
Сипос Аллоҳ субҳонаҳу ва таолоро, ки Муҳаммадсаллаллоҳу алайҳи ва саллам- ро бар инсу ҷин имому пешво гардонидаанд. Дуруду салом бар пешво ва имоми оламиён, ки тақлиду пайравияш бар ҳамагон фарзу воҷиб гардидааст.
Донистани
усули дин аз ҷумлаи воҷибтарин воҷибот ва муҳимтарин заруроти ҳар
мусулмон ба шумор меравад. Аз ин рӯ сеяки Қуръони карим ба ин мавзуъ
бахшида шудааст, ва яке аз бузуртарин эмомони аҳли суннат ва ҷамоат
ҳазрати Эмом Абуҳанифа рисолаи дар баёни усули дин навиштаашро ФИҚҲИ АКБАР, яъне бузургтарин илм номидааст.
1-Мо ба
Аллоҳ, фариштагонаш, китобҳояш, пайғамбаронаш ва ба ончи аз назди Аллоҳ
омадааст, ва ба ончи ашхоси муътамад аз Пағамбар саллаллоҳу алайҳи ва
саллам ривоят кардаанд, иқрор мекунем ва ҳеҷ чизеро аз он рад
наменамоем. (Аз "Алибона", таълифи Ашъарӣ. )