- +

Аҳли Шиъа мегӯянд: Худованд(ҷ) ҳазрати Алӣ(р) ва баъд имом Ҳасан ва баъд имом Ҳусайнро, баъд имом Саҷҷод ва охир то Маҳдӣ, 12 имомро ба ҷонишинии Паёмбар(с) баргӯзид. Мегӯем: бисёр хуб аз охирин мепурсем:

- +

Олимони Шиъа аксаран муътақиданд, ки пеш аз реҳлати Расули Худо(с), Саҳоба мунофиқ буданд. Масалан мегӯянд: "Ба ин хотир намоз бо дасти боз фарз шуд, то онҳое, ки дар остини худ буте доштанд, расво гарданд". Мегӯянд: "Ҳазрати Муҳаммад(с) дар бистари марг мехостанд чӣзе бинависанд, то мардум пас аз эшон гумроҳ нашаванд, аммо Саҳоба ба мушоҷара пардохтанд ва тавтиъачинӣ карданд, то ҳазрат он ҳарфи муҳимро нанависад".

- +

Дар поймолкунии ҳаққи Алӣ(р), ё ба ибораи беҳтар, дар монеъ гаштан аз анҷоми вазифа чӣ ангезаҳое вуҷуд дошт? Омилони ин  ҳаракати шанеъ ба чӣ далоиле даст ба ин амали  ношаиста заданд?

- +

Дар ин гуфтор мехоҳем рафтори шахсияти дигари ин достон, яъне касе, ки муддаъиён муддаъиянд, ҳақаш ғасб шудааст, баррасӣ кунем. Мо рафтори ӯ дар муқобили ғосибон аз манобеъе нақл мекунем, ки пайравони ӯ аз ҳар фирқае қабул доранд.

- +

Баъзе аз руҳониёни Шиъа мегӯянд: "Ёрони Паёмбар(с), пас аз реҳлати он ҳазрат ҳаққи Амирулмӯминин, Алӣ(р)ро ғасб намуданд ва дониста дастур ва супориши Расулулуллоҳ(с)ро дар бораи ҷонишинии он ҳазрат пинҳон сохтанд ва роҳи нофармонӣ дар пеш гирифта ва ҳамаи онҳо бар ин кор мутаффиқ шуданд".

- +

- +

- +

- +

- +