Аз Уќба ибни Омир (р) ривоят аст, ки Расули акрам (с) гуфтанд: «Барњазар бошед аз дохил шудан бар занон», пас марде аз ансор гуфт: «Агар њевар (бародари шавњар) бошад чї?» Фармуд: «Њевар њалокат аст». Яъне Паёмбар (с) аз хилват шудани мард бо аќориби занаш ва зан бо хешонї шавњараш шадидан барњазар доштааст ва ин амрест, ки мардум бисёр дар он воќеъ мешаванд ва сабаби мусибатњое мешавад, ки андозаи онро ѓайр аз Худо касе намедонад. Баъзе аз мардум ба худ гумон мекунанд, ки маъсум њастанд ва воќеъ шудани корњои зиштро дар хилват нисбат ба худ дур медонанд, лекин умури зеринро ба эътибор бояд гирифт:

1.     Хилват дар «њадди зоташ», яъне худи ин кор, њаром аст, гар чанде дар он њангом њодисае рух надињад;

2.     Барои дур нигоњ доштани худ аз шубњањо ва гуфтугўзорњои бењуда моро лозим меояд, ки аз хилват шудан барњазар бошем;

3.     Даъво намудан бар маъсумият ботил аст. Паёмбар Юсуф (а) ба Парвардигори худ мегўяд:

Каломи Худованд:

«Гуфт: «Эй Парвардигори ман, барои ман зиндон дўстдоштанитар аст аз он чї маро ба он мехонанд ва агар макри  ин занонро аз ман нагардонї, ба онњо майл мекунам ва дар шумори нодонон дармеоям (њар мўъмине, ки гуноње содир мекунад аз љањолат ва нодонии ўст)».

  (Сураи Юсуф, ояти 33)

4.     Хилват шудан ѓаризањои инсониро ба њаракат меорад ва майли ўро ба љинси дигар меангезад;

5.     Хилват шудан ба суханпардозию мулотафат ва ламс намудан ташљиъ мекунад, ки оќибати инњо аз хатар холї нест;

6.     Шайтон дар хилват маљоли хубе барои амал меёбад.

7.     Хилват шудан сабаби шаку тардиди зиёде дар нафси валии зан мешавад, ки мушкилоти бепоён барои зан ба бор меорад;

8.     Њаёти имрўзаи мо ва он чї дар атрофи мо рўх медињад моро водор мекунад, ки њушёр бошем сањлангорї накунем, хусусан дар корњое, ки марбут ба дин ва шарафу номуси мост;

9.     Агар зарурате барои амали мубошир (коргузор) байни марди бегона ва зан бошад, бояд ки он дар њудуди муайян бошад ва ба миќдори зарурат. Масалан барои волии зани бемор вољиб аст, ки аввалан табиби зан љустуљў кунад пеш аз ин, ки ўро назди табиби мард бубарад ва агар табиби мард занро муъолиља кард, бояд дар хилват набошад ва њадди заруратро аз нигоњи тиббї таљовуз накунад.

Муаллиф:

Њасан Закариёи Фулайфул

 Аз арабї тарљумаи:

Муњаммадиќболи Садриддин