Ҳукми назр чист?

Паёмбар (с) мардумро аз назр кардан барҳазар дошта ва фармудаанд: "Назр ҳеч хайр ва баракатеро насиби инсон намекунад”. (Муслим).

Лозим ба зикр аст, ки дар ин ҷо манзур аз назр, назр барои Худованд мебошад, зеро назре, ки барои ғайри Худост ҳаром мебошад ва адои он низ ҷоиз нест.

Ин кор ҳаром аст. Агар касе мўътақид ба кори онон набошад бо вучуди ин барои касби манфиъате назди онон биравад, то чиҳил рўз намозаш қабули даргоҳи Худованд воқеъ намешавад. Дар ҳадис омада: "Ҳар кас назди кафбине биравад ва дар мавриди чизе аз ў суол кунад, чиҳил шаб намозаш қабул намешавад”. (Муслим).

Агар фарде назди кафбине ё фолбине равад ва ба кори ў бовар дошта бошад, ў кофир шудааст: "Ҳар кас назди кафбин ё коҳине равад ва ба ў бовар дошта бошад, ба Қуръоне, ки бар Муҳаммад нозил шуда, кофир гашта аст”. (Абўдовуд).