Ва ыазрат (с) ба чунин мазмун сухан кардаанд ё мисли чунин суханро гуфтаанд, ки Фотима (р) чанде нишонае аз ман аст, касе буьз ;ро кунад, маро буьз кардааст (Равоыул Бухор|). Дар ривояти Аымад чунин омада, ки Фотима (р) афзали заныои щаннат аст. \ баъди 6-моыи вафоти Расулуллоы (с) дар синни 29-солаг| аз щаыон реылат намудааст. \ барои ыазрати Ал| Ыасан ва Ыусайн саййиди шабоби аыли щаннатро таваллуд кард. Инчунин собит шудааст дар суннат. Ыамчунин М;ысинро ва Умми Кулсумро ва Зайнабро ба дунё овард. М;ысин дар хурдсол| аз олам рафт. Баъди Расулуллоы (с) ба щуз авлоди духтараш дигар авлоде боц| намонд. Ва он насли шариф дар олам мунташир шуду тамом. Он авлоди Имом Ыасан ва Имом Ыусайнанд, ки то имр;з идома дорад. Руция бошад дар соли 33-уми мавлиди наб| (с) таваллуд шуда, бо хоыараш Умми Кулсум келиныои Абу Лаыаб буданд. Руция зани Утба ва Умми Кулсум зани Утайба буд. Ыар гоые сураи «Масад» нозил шуд, Абу Лаыаб писарони худро гуфт, ки агар шумо духтарони ; (расулуллоы)–ро талоц надиыед, сари ман аз сари шумо ыаром. Пас оныо аз завщагони худ щудо шуданд (ин цисса дароз аст, ыикояти он дар китоби «Тафсири осонбаён» хеле муфассал омадааст). Руцияро ыазрати Усмон ибни Аффон ба зан| гирифт. Оныо бо ыам ду маротиба ыищрат намуданд. Вацте ки Руция вафот карданд ыазрати Муыаммад (с) дар Бадр буданд. Аз ибни Аббос (р) чунин ривоят кардаанд, ки вацте Расулуллоы (с)-ро таъзия баён карданд, ыазрат (с) чунин гуфт: «Алыамдулиллоы, ки дафни банот (духтарон) аз щумлаи ыурматшудаыо аст» Валлоыу аълам. Аммо Умми Кулсум духтари чоруми Расулуллоыанд. Чунин ворид шуда, ки вацте Руция оламро падруд, ыазрати Усмон (р) духтари ыазрати Умар (р)-ро хостгор шуд, ки ; Ыафса ном дошт. Ыазрати Умар (р) дархости ыазрати Усмон (р)-ро рад намуд. Инро ыазрати Расулуллоы (с) шунида гуфт: «Ё Умар ман туро аз Усмон дида беытаре ва Усмонро ба беытаре аз ту дида далолат кунам?» Ыазрати Умар гуфтанд: «Оре ё Расулуллоы». Пас Расули Худо (с) фармуданд: «Духтари худро ба зан| ба ман деы ва ман духтари худ Умми Кулсумро ба Усмон (р) ба зан| бидиыам». Чунин ыам шуд. Ва чунин ривоят низ омада,ки Расулуллоы (с) мар ыазрати Усмон (р)-ро гуфт: «Цасам ба зоте,ки нафси ман ба яду цудрати вай аст, агар назди ман сад духтар буд| ва яке паси дигар фавтид|, ман дигарашро ба зан| барои ту медодам. Ин аст, ки ыазрати Щабраил (а) хабар дода маро ки Аллоы таъоло амрам мекунад, духтарам Умми Кулсумро ба ту тазвищ кунам». Аммо ыазрати Имоми Аъзам (р) азвощи Паёмбари Худо (с)-ро зикр накарданд ва мо ищмолан ин що зикр месозем-мег;яд шориы. Азвощи мутаыыарот, модарони м;ъминон 11-нафаранд, чун Хадища, Савда, Оиша, Ыафса, Умми Салама, Умми Ыубайба, Зайнаб бинти Щаыш, Зайнаб бинти Хузайма, Маймуна, Щувайра, Сафия (Худованд аз ыамаи оныо роз| бод). Байни аыли салаф ихтилоф нест, ки Расулуллоы (с) ба ыамаи оныо издивощ доштааст. Ыазрати Имом (р) гуфта, ки Оиша баъди Хадища беытарин заныои р;и замин ва модари м;ъминон ва аз зиною он чи ки рофизиыо мег;янд пок аст. Ыар касе ;ро т;ымат ба зино кунад, тибци оятыои Цуръон, ки ба бароати ; нозил шудаанд, кофир аст. Ва аммо шахсе ;ро ба сабаби мухолифату м;ыорибате, ки ба ыазрати Ал| (р) дошт дашном диыад, ; гумроы ва бидъаткору фощир аст. |