Ва ло нацулу иннал муъминина ло тазурруыумуз занбу.      

Ва гуфт ыазрати Имом (р) албатта мо гуфта наметавонем, ки гуноы бар инсони м;ъмин зарару зиён надорад.

   Агар баъди ыосил кардани имону маърифат ыам муртакиби гуноы гардад, бе зарару зиён намонад. Бинобар ин бояд истиьфор кунад.

   Сарфи назар аз мацому мартаба шахси гуноы содир карда бояд ба истиьфор машьул бошад. Таныо Паёмбарон аз гуноыи кабира ва саьира поканд, на дигарон. Дар ин цавл ищмоъи уммат ыамацидаанд. Назди мазыаби шиъа 12-имом низ поканду халос на дигарон,  аз ыамин сабаб оныо аз цафои касе намоз намехонанд. Равияи “мурщия” бошад мег;яд, ки чун м;ъмин бо имонаш ыамроы аст,  ыещ гуноые ;ро зарар нарасонад. Оныо худро аз хавф амон гирифта ба “ращо” (умеди том)  гузаштаанд.

   Аыли суннат вал щамоъат бошад ба ин ацида аст, ки банда дар миёни “хавф” ва ращо” царор дорад. 

   Ыар касе дар худ ё пираш ё устодаш чунин эътицод дошта бошад ва ыисоб кунад, ки содир кардани гуноы зарар надорад, ; аз аыли суннат вал щамоъат набуда, балки аз аыли шиъа ё мурщия аст. Аз ин хотир ыазрати Расулуллоы (с)  гуфтанд:

“Ло татруни камо атраатин насоро ъисо ва цулу ъабдуллоыи ва расулуыу”.                

   Сухани Расулуллоы (с) аст, ки дар мадыу мартабаи ман аз ыадди эътидод нагузаред, чунон ки насоро дар нисбати ыазрати Исо мады намуда аз ыад гузаштаанд ва гумроы шуданд.

   Дар ыацицат ыещ щоиз нест, ки инсон як инсони дигарро, ки на наб|  асту на расул ба даращае бишиносад, ки г;ё он нафар ыещ щурму гуноы, саыву хато ва камбудие надошта бошад. Гоыо бе далел мег;янд дар нисбати касе, ки “; биыишт| аст”. Ин ыещ гоы цобили цабул нест. Албатта ыурмати касеро ба що овардан, касеро азиз донистан аз р;и одобу илму маърифаташ хуб асту лозим, вале ыукми ьайбиро дар ыацци ; баровардан щоиз нест. Ва фаром;ш набояд кард, ки инсон сарфи назар аз илму донишу мацому мартаба байни “хавф” ва “ращо” царор дорад.

Вало нацулу аннаыу ло ядхулуннора ва ло нацулу аннаыу яхлуду фиыо ва ин кона фосицан баъда ан яхруща минаддунё м;ъминан.  

   Ва гуфта наметавонем, ки м;ъмини гунаыкор дохили нор намешавад. Касе ки чунин ацида дорад ; дар мазыаби “Мурщия”, Мулоыида” ва “Абоыия” аст. Ва инчунин гуфта наметавонем, ки м;ъмини гунаыкор доим дар нор мемонад. Агарч| фосиц бошад ыам аз дунё бо нури имон хорищ шуда бошад, чунин соыиби гуноытаыти машияти Аллоы таъоло аст, ба шарте ки бо тавба рафта бошад. Чунин аст ацидаи аыли суннат вал щамоъат.

Ва ло нацулу инна ыасанотино мацбулатун ва сайиотино маьфуратун кацавлил мурщиъа.  

Ва чунин гуфта наметавонем, ки ыамаи корыои хубе ки кардем, покизаву мацбуланд. Ва гуфта наметавонем, ки гуноыыои мо ыама ом;рзида шудаанд. Чунон ки равияи “мурщия” медонанд.

Локин нацулу ман ъамила ыасанатан би щамиъи шароитиыи холиятан ъанил ъуюбил муфсидоти вал маъонил мубтилоти ва лам юбтилыо бил куфри варриддати ыатто хараща минаддуня м;ъминан фа-инналлоыа таъоло ло юзиъуыо бал яцбалуыо миныу ва юсибуыу ъалайыо.

Ва локин гуфта ва эътицод карда метавонем, ки шахсе амали хайр кунад ба щамиъи шароити лозимиаш аз ибтидо то интиыо ва ор| бошад, он амалаш аз айбыои фосидкунанда ва хол| бошад аз маъниыои ботилкунандаи ботин| ва инчунин он нафар аз ибтидо то интиыои умраш дар худ куфру ущбу риёро роы надиыад ва гузашта аз ин таъкидан омада, ки он амалро аз ботилу фосид нигоы дорад ва ба ыамин сифат аз дунё равад, пас албатта Аллоы таъоло он амалро зоеъ нагардонад.  (ниг. сураи “Тавба” ояти 120 ва сураи “Оли Имрон” ояти 171) .

   Аллоы таъоло ба фазлу карамаш ин амалро цабул мекунад ва ба муцтазои ваъда ва ыукми худ ба шахси амали некро анщом дода савобу ащри нек| медиыад.

Ва мо кона минассайиоти дунашширки вал куфри ва лам ятуб ъаныо соыибуыо ыатто мота м;ъминан фаиннаыу фи машиятиллоыи таъоло ин шоа ъаззабаыу биннори ва ин шоа ъафо ъаныу ва лам юъаззибыу биннори аслан.

Ва  ыар амал ки содир шавад (аз гуноые), ки ьайри ширк ва ьайри куфр бошад ва гуноы сарфи назар аз он ки ; саьир аст ё кабир, агар аз гуноыи кардааш тавба накунад ва бетавба аз олам раваду бо нури имон бошад, пас албатта он шахс дар машияти Аллоы таъоло аст. Агар хоыад Аллоы таъоло бо адли худ мицдори он гуноы он нафарро азоб мекунад ва агар хоыад бо фазли худ ;ро афв намояд ва ба коми д;захаш надиыад, балки ба щаннат маъвояшро арзон| дорад.

   Дар ривояте омада, ки д;зах дорои табацаыои гуногун аст. Аз он яке омода карда шудааст аз барои м;ъминыои гунаыкор. Чун м;ъминыои гунаыкор муртакиби гуноышуда дар он табаца ба мицдори гуноыыояшон щазо мегиранд, ба фазлу карами Аллоы таъоло ва ба шафоати шафоаткунандагон аз он що раыо ёфта ба щаннат раванд. Пас он мавзеъ ба як макони беодам  ба саыро табдил мегардад. Аз ин що чунин бар меояд, ки дар д;зах ыама бо ыам омехта нестанд, балки гур;ы-гур;ы ва табаца-табаца царор мегиранд.