Вал ыисобу вал мизону вал щаннату ваннору ыаццун куллуыу. Ва ыисобу тарозу ва биыишту д;зах ыама ыац аст.
Тавре дар боло ишора рафт ыама амалыои инсон хоы нек бошад, хоы бад ыама ба ыисоб гирифта мешавад ва як заррае аз он назди Худованд пиныон намонад. Ыамчунин тарозуе, ки амалыои инсон дар он баркашида мешавад ыацицат аст.
Агар чи амалыои инсон ба ацли инсон| ба тарозу ниыода нашавад, зеро щисм нест, вале Худованд ыамаи онро щисм гардонад ва оныоро бисанщад. Щаннату д;зах ыаццанду рост, щаннат неъматхонаи Парвардигор аст ва омода карда шуда барои бандагони солеыу нак;кор. Д;зах бошад барои гунаыкорони даргоыи Худои таъоло арзи ыаст| карда азобхона аст. Камтарини азоб ин аст, ки ахгаре зери пои гунаыкор ниыода шавад, ки аз оташи он маьзи сари инсон бищ;шад.
Инчунин сирот, ыавз ва дигар аыволи р;зи циёмат, ки дар оянда Худо агар хоыад зикр хоыад шуд, ыац аст.
Баъди гуфтаыои боло ыазрати имом маънои тавыидро возеыу равшан сохта сари мацсад меояд, ки:
Валлоыу таъоло воыидун ло мин тарицил адади.
Ва локин мин тарици аннаыу ло шарика лаыу.
Аллоы таъоло воыид аст на аз тарици адад, ва локин воыид аст аз он тарице ки мар ;ро шарике нест.
Худованди таборак ва таъоло якка ва ягона аст дар зоташ. Монанди \ аыаде нест. \ аыад аст, зеро ки \ро шарике нест на дар зоташ ва на дар сифоташ. Бе ибтидо буду бе интиыо боц| мемонад ва назир надорад. Аыадияти \ро сураи “Ихлос” боз возеытар муг;яд. Ин сура вацте нозил шуд, ки гур;ые аз мушрикон назди Расули Худо (с) омада гуфтанд: Худоыои мо аз сангу ч;бу тиллову нуцра ва дигару дигар чизанд, Худои ту аз чист?Дар ин асно ыазрати Щабраил (а) сураи мазкурро ба ыабиби Худо (с) ваы| овард, ки биг;яд:
Цул ыувваллоыу аыад, Аллоыус самад, Лам ялид ва лам юлад, Ва лам якунлаыу куфуван аыад.
Худованд якка ва ягона аст, Худованд бе ниёз аст, ба касе ё чизе м;ытощ нест, назодааст ва зодашуда нест, ва нест ;ро ыамто ыещ яке.
Эзоы: Яъне Худованд дар зоти худ таныо аст ва дар сифоташ ягона аст. Касе дар зот ва дар сифоташ ба \ шарик шуда наметавонад ва мумкин ыам нест. \ аз ыама чизу ыама кас бениёз аст. Баръакс ыама ба с;и \ м;ытощанд ва ба \ ниёз доранд. \ маыалли пайдошав| ва ыам пайдошуда нест. \ падару модар надорад ва аз касе зода нашудааст ва ыам худи \ касеро назодоааст, падари касе нест. \ аз чунин сифатыо покиза аст. Сураи “Ихлос” щавоб аст ба даъвоыои аыли яыуд ва насоро. Сураи “Ихлос” рад аст ба яыуд, ки ыазрати Узайр (а)-ро писари Худо медонанд, рад аст ба насрониён, ки Исо (а)-ро писари Худо ва Марям ъалайыоссаломро ыамсари Худо медонанд. Ин ду ацида хилофи оёти Цуръон буда цабул нашавандаанд.
Хулоса офарандаи тамоми олам бо бузургияш воыид аст. Агар фаразан ду офаридгор бошад. Яке мехоыад ки борон борад ва дигаре намехоыад, пас дар чунин низоъ низоми олам барыам мезанад. Ва кушодатар г;ем ыукми замину осмон ва ыар ончи дар ин ду ва байни ин ыарду ыаст ба дасти ду нафар бошад ыещ гоы ба як низом ва ба як царор намемонад. Агар ыукми яке ба дигаре ьолиб бошад, пас дуввум ощиз мегардад. Ыаргиз ощиз| Худоро нашояд. Худо яккаву ягона асту низоми олам ба ихтиёри \ст. |
