ҲАДИСИ ЧИҲИЛУМ

ДАР БАЁНИ ҒАНИМАТ ШУМУРДАНИ ДУНЁ БАРОИ НАҶОТИ ОХИРАТ

 

Аз Абдуллоҳ ибни Умар, разия-л-Лоҳу анҳу-мо, ривоят аст, ки гуфт: пайғамбари Худо, салла-л-Лоҳу алайҳи ва саллам, аз сари ҳар ду китфи ман гирифту гуфт: «Дар дунё он чуноне бош, ки гўё ға-риб ва ё роҳгузаре ҳастӣ». Ва Ибни Умар, разия-л-Лоҳу анҳумо, (ҳамеша) ме-гуфт: "Ҳар гоҳ шаб туро фаро гирад, пас мунтазири субҳ набош ва ҳар гоҳ ки ба субҳ расидӣ, пас мун-тазири шаб набош. Ва аз сиҳатмандии худ (чизе) барои бемориат ва аз ҳаёти худ (чизе) барои мамотат бигир".

Ин (ҳадис)-ро ал-Бухорӣ ривоят кардааст.

 

الحَدِيثُ الأَرْبَعُونَ

اِغْتِنَامُ الدُّنْيَا لِلْفَوْزِ بِالْآخِرَةِ

 

عَنْ عَبْدِ اللهِ بِنْ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: أَخَذَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهَِ وَسَلَّمَ بِمَنْكِبَيَّ فَقَالَ: «كُنْ فِي الدُّنْيَا كَأَنَّكَ غَرِيبٌ أَوْ عَابِرُ سَبِيلٍ». وَكَانَ  ابْنُ عُمَرَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا يَقُولُ: إِذَا أَمْسَيْتَ فَلا تَنْتَظِرِ الصَّبَاحَ، وَإِذَا أَصْبَحْتَ فَلا تَنْتَظِرِ الْمَسَاءَ، وَخُذْ مِنْ صِحَتِكَ لِمَرَضِكَ، وَمِنْ حَيَاتِكَ لِمَوْتِكَ.

رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.

 

 

 


Яҳё ибни Шарафуддин ан-Нававӣ
ЧИЛ ҲАДИСИ НАБАВӢ