Баъзе аз руҳониёни Шиъа мегӯянд: "Ёрони
Паёмбар(с), пас аз реҳлати он ҳазрат ҳаққи Амирулмӯминин, Алӣ(р)ро ғасб намуданд ва дониста дастур ва супориши Расулулуллоҳ(с)ро дар бораи ҷонишинии он ҳазрат пинҳон сохтанд ва роҳи нофармонӣ дар пеш гирифта ва ҳамаи онҳо бар ин кор мутаффиқ
шуданд".
Агар ба тарихи
Шиъа нигоҳ кунед хоҳед дид, ки ақидаи имомат, ки Шиъаёни имрӯз бар асоси он дӯстӣ
ва душманӣ меварзанд, то замоне, ки имом Ҳасани Аскарӣ вафот кард ва Шиъа баъд
аз вафоти ӯ ба чандин гуруҳ аз ҷумла Исноашарӣ в Исмоилӣ тақсим шуданд...
Баъд аз он, ки ман
Суннӣ шудам ва хонавода ва дӯстонам натавонистанд маро бо мазҳаби Шиъа боз
гардонанд, барои он ки маро дар тангӣ қарор диҳанд ва аз чашми мардум
бияндозанд, шоэъоти...
Äîáàâèë: tojikislom
Саҳобаро ба даст овардам - Қисми 4 (Таноқузоти мазҳаби Шиъа)
Аз кудакӣ ба мо
чунин мегуфтанд, ки шабҳои Ошӯроро бо задан бар сару сина ва ёдоварии фоҷеъаи хунини
Карбало зинда нигоҳ дорем, аммо ҳеҷ касе аз мо барои як лаҳза фикр намекард, ки
оё коре, ки мекунем далели шаръӣ аз Қуръон ва Суннат дорад, ё на?!...