- +

Имон овардан ба ончи худованд бар бандагонаш фарз гардонидааст. Ба мисли аркони панҷгонаи ислом, ки он гувоҳӣ додан ба ягонагии Аллоҳ таоло ва инкор кордани маъбудони дурӯғин, шаҳодат ба рисолати Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) ...

- +

Имон ба фариштагон ба тариқи иҷмолӣ ва тафсилӣ мебошад. Шахси мусалмон бояд эътиқод дошта бошад, ки худованд фариштагонро барои тоат офаридааст. Дар Қуръон васф намудааст, ки онҳо бандагони гиромӣ ҳастанд ва ба фармони парвардигор итоат мекунанд:...

- +

Худованд ба паёмбарон китобҳо нозил кардааст, то мардумро ба сӯи парастиши маъбуди ягона даъват кунанд ва ба онҳо мақсади асосии офаринишро баён созанд. Имон овардан ба ин китобҳои осмонӣ ба ҳар шахс фарз ва воҷиб аст. Читавре, ки худованд мегӯяд:...

- +

Имон овардан ба паёмбарон ба тариқи ичмолӣ ва тафсили воҷиб аст. Имон меорем, ки худованд ба сӯи бандагони худ паёмбаронро фиристод, то неконро башорат диҳанд ва бадонро ...

- +

Имон ба рӯзи охират он аст, ки ба тамоми ончиро Қуръон ва суннат баён медорад, бовар кунӣ, ба монанди азоби қабр ва рохати он, он ҳолатҳо ва сахтиҳое, ки дар он рӯз вуқӯъ мегардад,...

- +

Имон ба такдир онгоҳ саҳеҳ ва комил хоҳад шуд, ки ба ин чаҳор умур имон оварда шавад: Амри аввал: Худованд ҳарчиро пеш аз воқеъ шуданаш медонад ва ӯ аз бандагонаш огоҳ аст. Ризқу аҷал, амалҳо ва тамоми шууни бандагон бар ӯ пушида нест. Худованд мефармояд:

- +

Саҳобагони паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) беҳтарин шахсони ин уммат мебошанд. Аҳли суннат ва ҷамоат ба ҳамаи онҳо муҳаббат доранд ва мӯътақиданд, ки саҳобагони паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) беҳтарини мардумон мебошанд. Он ҳазрат (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) иршод фармудаанд:

- +

الحمد لله رب العالمين، والعاقبة للمتقين، وصلى الله و سلم علي عبده و رسوله محمد، وعلي آله و أصحابه و من اتبعهم بإحسان. أما بعد: Эй бародар ва хоҳари мусулмон. Бидон, ки худованди таборак ва таоло бар тамоми бандагони худ духул дар дини мубини ислом ва тамассуку пойдорӣ ба оини онро воҷиб кардааст ва аз мухолифат бо он барҳазар доштааст. Паёмбар Мухаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламро барои даъвати мардум ба ин дини мубин ба сӯи онон мабъус фармудааст. Пас ҳар кас итоати ин паёмбарро бикунад, аз ҳидоятшудагон аст ва ҳар кас ба ӯ нофармонӣ ва маъсият бикунад, аз гумроҳон аст...