- +

Дар китоби Мабсут ва Муҳит омадааст, ки Эмом Абўюсуф аз Эмом Абўҳанифа чунин Савол кардааст: "Ҳангоме мегўед, ки фалон корро макрўҳ медонам, чӣ мақсад доред? Эмом Абўҳанифа гуфтааст: "Ат-Таҳрим", яъне ҳаромаш мегўям.

- +

Маънои имон овардан ба Худои азза ва ҷалла ин аст, ки ба вуҷуди Худо тасдиқи қатъи карда, ба рубубияту улуҳият ва номҳову сифоташ иқрор намоем. Аз ин ҷо бар меояд, ки имон овардан ба Худо чаҳор чизи зеринро дар бар мегирад:

- +

Ба ин ки Аллоҳ таъоло Парвардигор, молику офаридгор ва рўзидиҳандаи ҳама буда, ҳаёту марг, суду зиён, ҳамаи корҳо ба дасти ўст ва ба ин ки Ў шарику анбозе надошта, бар ҳама чиз қодиру тавоност, иқрор намудан имони ба рубубият мебошад.

- +

-Ақида як силсила масоили маънавие мебошад, ки инсон онро чунин тасдиқ ва яқин менамояд, ки нисбати он дар дилаш шакку шубҳа намемонад.

- +

Дар байни суннати Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам ва суннати халифаҳояш аз чанд ҷиҳат фарқ мебошад:

- +

Аз дидгоҳи эътиқод имоматии Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам аз имоматии халифаҳояш аз чанд ҷиҳат фарқ мекунад:

- +

Аз тахриҷи Имом Таҳовӣ ақидаи аҳли суннатро дар асоси мазҳаби фуқаҳои ислом Имом Абуҳанифа, Имом Абуюсуф ва Имом Муҳаммад, ки гуфтаанд: «Бад дидани саҳобагон куфр, нифоқ ва исён аст", дониста мешавад, ки бадбинони саҳобагонро се ҳукм:

- +

Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим Ба изни Худованди бениёзи банданавоз шурӯъ мекунем ба тарҷума ва шарҳу эзоҳи мухтасари асари имоми бузургамон Абуҳанифа Нӯъмон ибни Собит.

- +

Вал ҳисобу вал мизону вал ҷаннату ваннору ҳаққун куллуҳу. Ва ҳисобу тарозу ва биҳишту дӯзах ҳама ҳақ аст.

- +

Ло юшбиҳу шайъан минал ашёи мин халқиҳи. Аллоҳ таъоло мушобеҳи чизе аз махлуқоташ нест. Ва ло юшбиҳуҳу шайъун мин халқиҳи. Ва чизе аз махлуқоташ ба Аллоҳ таъоло мушобаҳат надорад.