Валлоыу таъоло яыди ман яшау фазлан миныу ва юзилу ман яшау ъадлан миныу ва излолуыу хизлонуыу.
Худованди таборак ва таъоло инсонро ба с;и тоату ибодату имону ислом ыидоятгару раынамо мешавад, ин фазлу мазыару щамолу маыалли савоби ;ст, ки инсон ыамаи инро д;ст медораду муыаббат дораду ва умедворона савобу ризои Парвардигори худро мещ;яд, то банда шоистаи даргоыи илоы| гардад.
Ва хор месозад шахсеро, ки хоыад. Ва ;ро мебин|, ки хилофи гуфтаыои боло амал мекунад, парвои тарсу ваыму щазо ва ыисобу китоби р;зи циёматро надорад, аз гуфтаву фармудаи Парвардигори худ ьофил монда куфру исёнро ихтиёр кардааст. Ингуна хор кардани Офаридгор ;ро адли \ медонем.
Хулоса ыидояти Аллоы таъоло дар мацоми ыацицат тавфицу эысони ;ст.
Ва тафсирул хизлони ан ло ювофицал ъабда илло мо ярзоыу миныу. Ва ыува ъадлун миныу. Ва казо уцубатул махзули ъалал маъсияти.
Ва тафсири хизлон (хор сохтан) ин аст, ки Аллоы таъоло ба он чизе, ки ризои вай дар он аст, ба мисли имону эысон ва дигару дигар бандаро ба он мувофиц намегардонад. Яъне насиб набинад. Ыол он ки Худованд д;ст медорад роыи имону эысонро. Вацте ки банда ба ин роы намеравад ва ба ин сабаб аз ризои Худовандаш бенасиб мемонад, ингуна хорсоз| барои ; адли Парвардигор аст. Зеро ки Аллоы таъоло ыар чизро дар мавзеъу дар щои худаш вазъ (мениыад) мекунад. Зеро бар Аллоы таъоло ба щуз хости худаш аз ыещ кас ыещ чиз вощиб нест (ниг. сураи “Анъом” ояти 125).
Худованд ыар касеро хоыад дили ;ро ба нури тавыидаш васеъ месозад. Аломати ; инчунин зоыир мегардад, ки муыаббати дунёи фон| дар дили ; суст мегардад, дар фикри дорулбацо мешавад ва ба истицболи марг омода мегардаду дар фикри он мешавад.
Ва шахсеро, ки Аллоы таъоло хор созад ; тоцати шунидани аыволи охиратро надорад. Чун сухан аз сарои доим| равад дилаш танг мегардад, ыатто нафаскаш| барояш душвор мешавад.
Ва инчунин азоб кардани махзул (хоршуда) барои гуноыаш дар назари арбоби уцул ва асыоби нуцул, яъне ацлану нацлан ин ыам адли Парвардигор аст.
Инсон ки махзул шуд гуноы мекунад, вацто ки гуноы кард ва бетавба аз дори дунё рафт, гуноыыои худро ношуста рафт, агар Худованд ицобаш кунад ин адли Парвардигор аст. Сари ин масъала м;ътазилаыо хилоф доранд.
Вало ящузу ан нацула иннашшайтона яслибул имона минал ъабдил муъмини цаыран ва щабран. Валокин нацулу алъабду ядаъул имона фа ыинаизин яслубуыу миныуш шайтону.
Барои банда щоизу дуруст нест, ки биг;яд ки шайтон имони бандаи м;ъминро ч| дар ыолати сиыату тандуруст| ва ч| дар ыолати мавташ цаырану щабрану з;ран кашида мегирад. Ин хел гуфта наметавонем. Ыар касе, ки бандагии худро холис барои Худо мекунаду мухлиси Худованд аст, шайтон инро хуб медонад. Бинобар ыамин ыам шайтон ингуна бандаро ба доми макру найрангу иьвову фиреби бузург кашида наметавонад ва ыам султони чунин кас будан цудраташ намерасад (ниг. сураи “Ыищр” ояти 42).
Валекин гуфта метавонем, ки банда ба ихтиёри худ ва ба ыавои нафси худ имонро тарк кард ва аз корыои зидди имон даст накашид, дар ин сурат шайтон барои имонашро тарк намудан к;маку ёр| медиыад, ва он шахс имонро тарк мекунад ва шайтон имони ;ро кашида мегирад ва ;ро тобеъу зери дасти худ мегардонад. Дар расво| мисли шайтон мешавад (ниг. сураи “Ыищр” ояти 42).
Пас Аллоы таъоло аз чунин ашхос ва шаётин щаыаннамро пур месозад (ниг. сураи “Алаъроф” ояти 18).