Ва баробаранд ыамаи м;ъминыо дар маърифат ва яцин донистани амри дин ва дар таваккал кардан ба Аллоы таъоло на ба ьайри \. Ва дар муыаббати Аллоыу Расулаш (с) ва дар ризо ба тацдиру цазо ва дар хавф будан аз азобу уцубаташ ва дар умед кардан ба ризо ва савоби Аллоы таъоло ва эътицод доштан ва бовар| намудан.
 

  Дар асли ончи зикр шуд ва асли имон, ки тасдицу ицрор аст, м;ъминыо баробаранд. Аммо дар фазли ьайри тасдицу ицрор бинобар мухталиф будани мацоми аброр (инсоныои нак;кор) дар барпо намудани аыкоми шаръ|, ч| зоыиран ва ч| ботинан аз ыамдигар фарц мекунанд, ыатто фущщору бадкор дар исёну гуноы содир намудан аз ыамдигар низ тафовут доранд. Ыамаи инсоныо дар ыама умур як хел нестанд. Ё баробарии инсоныо шояд аз ин хотир бошад, ки Худованд инсоныоро баъди ба балоьат расониданашон ба донистан, ба эътицоду бовар| доштан ва амал намудан таклиф кардааст, аз инщо ыамаи оныо мукаллафанду баробар.
 

  Дар боло дар боби хавфу ращо гуфта гузаштем, аммо чун ин боби бисёр зарурист, такрор шавад ыам ба хости Худо чанд нуктаи дигаррро баён месозем. Чунки ин мацом мацоми ол| аст ва ыолот ыолоти писандида. Ыазрати Умар разияллоыу ъаныу гуфта, ки агар дар р;зи маышар нидо шавад, ки як кас аз шумо дохили щаннат мешавад умед мекунам, ки ыамон шахс манам ва агар садо шавад, ки як каси шумо дохили нор мегардад хавф мебарам, ки он кас манам.
 

  Аз шайхи бузургворе омада, ки хавфу ращо ба мисли ду боли паранда аст. Агар ыарду бол баробар бошад, парвози паранда мустациму м;ътадил аст. Агар яке аз болыо ноцис| дошта бошад, дар парвозаш ыам ноцис| ба назар мерасад ва агар ыарду бол корношоям бошанд ба ыукми мурда аст.
Умед дар он сурате дуруст аст, ки агар хавф дошта бошад, рафту чунин набошад он ращо (умед) набуда, балки “амин% аст.
 

  Беытар он аст, ки ба айёми щавон| ва цудратманд| хавфи бештар ва ба ыангоми пир| ва мариз| ращо бисёртар бошад.
  Дар ин мазмун цавли расули Худо саллаллоыу ъалайыи васаллам аст “Намурад касе аз шумо магар, ки хуб кунад гумонашро ба Парвардигораш”. Зеро инсони комилацл ыар вацто аз азоби Парвардигораш тарсад, боз ба с;и \ бармегардад (ниг. сураи “Аззориёт”ояти 5).
 

  Аммо баъзеыо мег;янд, ки агар ибодати Аллоы таъоло таныо барои хавфи нор ва тамаъи щаннат бошад, он ибодат нест ва соыиби ибодат м;ъмин нест.
Ин цавл бо даыыо оят ва ыадисыои Расулуллоы (с) хилофу мардуд аст. Ибодат барои ыама бояд бошад чун шукрона, тарс, раьбат, тамаъ, хавф, раыбат ва ыоказо.
 

Валлоыу таъоло мутафаззилун ъало ъибодиыи, ъодилун цад юъти минассавоби азъофа мо яставщибуыу ъабдун тафзилан миныу. Ва цад юъоцабу ъалаззанби ъадлан миныу. Ва цад яъфу фазлан миныу.
 

  Аллоы таъоло ба баъзе бандаыо ба фазлаш ва ба баъзе бандаыо ба адлаш амалкунанда аст (ниг. сураи “Юнус” ояти 25, “Алыадид”29).
  Худованд тавфицу имон бахшад, ин фазли ;ст. Ва хузлон (хори гуноы) кунад бандаро, ин адли вай аст.
Масалан гоыо Аллоы таъоло бандаро бар ивази тоъату ибодаташ дар ин дунё ва охират он цадар подош медиыад, ки он аз ибодати кардагиаш чандин маротиба афзунтар аст, ин фазлу марыамати илоыист.
  Ва гоыо ицобу азоб мекунад бандаро бе зиёдат| ба цадре, ки банда мустаыицци азоб шудааст, ин адли Парвардигор аст (ниг. сураи “Бацара”ояти 261).
  Ва гоыо афв мекунад гуноыи бандаро ё ба воситаи шафоат ё бе василаи шафоат. Ин фазлу марыамати Парвардигор аст (ниг. сураи “Шуро” ояти 30 ва сураи “Нисо” ояти 48).
  Ба як ыасана (кори нек) даы ыасана (подоши нек) додани Аллоы таъоло ин ом аст, аммо ба як ыасана аз даы зиёд то ыафсад доданаш ин хос аст. Ин аст фазлу раымати Аллоы таъоло (ниг. сураи “Бацара” ояти 261 ва сураи “Анъом” ояти 161).