Ящибу ан яцула оманту биллоыи

Яъне:вощиб мешавад ыатто ки фарзи ъайн мешавад бар ; ки биг;яд имон овардам ба худои яккаву ягона.  

  Гуфтани ин сухан  (калима)  ва тасдиц кардани он  бар дил шарт аст.  Касе ки узр надорад,  бояд баён созаду шиносаду тасдиц кунад вущуди Аллоы субыонаыу ва таъолоро ба яккагии ; дар зоташ ва якка будан дар сифоташ, чунин аст мазыаби муыаццицон аз фациыон. Агар шахсе чунин г;яд ва ба дил тасдиц кунад, худо хоыад имон дар дили ; китобат карда шудааст.  

Ва малоикатиы|.

Имон овардам ба малоикаыои Аллоы таъоло.

  Фариштагон як навъи махлуци Худоанд. Оныо бандагони мукарраму азизи даргоыи Аллоы таъолоанд. Фариштагон аз гуноы кардан, х;рдану ошомидан ва марду зан будан поканд. Оныо бо амри \ таъоло амал мекунанд ва як зарра ба Худои мутаъол гунаыкор намешаванд. Щисман латифанд ва бо кадом шакле ки хоыанд,  цодиранд худро таьйир диыанд. Мисли Малакулмавт ва ыазрати Щабраил.  Худованд бо ояти 19-уми “Сураи Зухруф” ацидаи оныоеро, ки малоикаыоро духтарони Худованд медонанд,  ботилу беасос месозад. Касоне ки чунин андеша доранд,  оныо мушрик мебошанд.                     

Ва кутубиыи.                              

Имон овардам ба китобыои Аллоы таъоло.             

  Эзоы : Китобыои муцаддаси осмон| асосан чаыортоанд, Таврот, Инщил, Забур ва Цуръон. Цуръони мащид китоби аъло ва волои осмонист. Он ба мисли дастархон густурдааст пеши аыли башар, ки ыар кас ихтиёр дорад аз он  баыравар гардад. Ва китобест дар мащм;ъ ба ыама ниёзыои мардум щавобг;, ки башарият ба китоби дигаре эытиёщ надоранд. Таъйини адади китобыои осмон| аз тарафи мо мумкин нест. Зеро адади инро щуз Худованд касе надонад. Вазифаи мо ин аст, ки биг;ем : ба ыамаи китобыои \ таъоло имону бовар дорем.    

Ва русулиыи.                                             

Имон овардам ба пайьамбарыои Аллоы таъоло.

  Ва имон овардан ба пайьамбарон ыам чунин аст, зеро адади оныоро Аллоы худаш медонад. Ба ривояте шумораи оныоро 124-ыазор ва ба ривояти дигаре 224-ыазор гуфтаанд. Дар Цуръони карим номи 25-нафари пайьамбарон зикр гаштааст. Мо ба ыамаи оныо имон овардаем, зеро ки ыама аз тарафи \ таъоло фиристода шудаанд ва шариату фармудаи \ро ищро кардаанд. 

  Расул хос аст аз наб|,зеро ыамаи расул наб| аст, вале ыамаи наб| расул нест. Тартиби байни ин се калима (малоика, китоб, расул)  аз барои ин аст, ки малоика китобро ба расул меорад бинобар ин калимаи малоика муцаддам омадааст. Ыоло онки ба ищмоъи уммат китоб афзал аст аз малоика, чунки китоб сухани \ таъоло аст. Пас мег;ем:имон овардам ба малоикаыои \, ба китобыои \ ва ба расулыои \.

Вал баъси баъдал мавти.
   

Имон овардам ба ин ки зинда гардонидан баъд аз муронидан ыац асту рост.

  Имон овардан ба ыаёт баъди мавт ин ыам рукни имон аст. Вуц;ъи он р;зи циёмат баъди дамидани сури дуюми Исрофил (ъалайыиссалом) аст. Ыама аъзои мурдагонро Аллоы таъоло бо амри цудрати худ щамъ карда, оныоро барои ыисобу китоб зинда сохта ба ыузури худ мехонад. 

  Ва аыволи р;зи циёматро марыала ба марыала мегузаранд. Оятыои 16-уми сураи “Муъминун” ва 79-уми сураи “Ёсин” гуфтаыои болоро тацвият медиыад. Имон овардан ба ыашри р;зи циёмат аз заруриёти дин аст ва инкори он р;з куфр аст ба яцин. Дар ахбор омада, ки дар он р;з ыама соыибони нафас одамон,  щин,  шайтон,  баыоим,  ыашарот,  парандагон,  г;штпорае ки аз модар таваллуд шудааст  (агар нафас кашида бошад)  аз он аъзояшон,  ки боц| мондааст зинда мегарданд. Агар чизе аз оныо боц| набошад пас аз “думьозаашон”,  ки онро ба араб| “ъащзу занб” г;янд ва т;ли царныо маыв нагардад, аз нав эыё месозад.     

Вал цадари хайриыи ва шарриыи миналлоыи таъоло.  

Имон овардам ба тацдири нек| ва бад|,  ки ыама аз с;и Аллоы таъоло аст.

 -Ва имон овардан ба тацдири хайр ва шар:

 Инсон бояд имони цав| дошта бошад, ки чи амалыоу цавлыое дорад махлуци Худоанд,  сарфи назар аз ин ки хубанд ё ьайри он.  Аммо касбу феъли он аз худи банда аст. Хулоса,  ыар нек| ва бадие,  ки ба сари банда меояд, ыамаро бояд аз с;и Худо донад ва ба цазою цадар роз| шавад. Зеро инсон цодир нест тацдири худро таьйир диыад. 

  Агар инсони боимон амали хайр кунад ва дар тоъату ибодат ыаракати зиёд дошта бошад ва ыамаро барои дарёфти ризои Худованд ба що биёрад, пас Аллоы таъоло аз ; хушнуд гашта ба чунин банда савоби зиёд, ащри нек| ва оцибати ба хайр ваъда медиыад.

   Агар бар акси гуфтаи боло амал намояд, пас ба ьазаби Худо дучор гашта, оцибаташ таныо ба Аллоы таъоло  маълум аст. 

   Ин ду ыолат ыам иродаи Худост,  бе иродаи \ ыещ коре карда намешавад. Такрор мекунем,  ки ба банда ихтиёри щузъ| дода шудааст, ки банда дар интихоби амали бад ё нек озод аст. Бинобар ин  р;зи ыисобу китоби циёмат аз банда пурсида мешавад,  ки умри хешро дар кадом роы сарф кардааст. Барои афъоли дар дунё доштаи ; аъзои баданаш, замин, фариштагони ду китф  (яъне кироман котибин)  шоыид| медиыанд.