- +

Мақсуди асосӣ аз офариниши инсонҳо барпо кардани хилофат набуда, балки ба ягонагӣ ибодат кардан ба Аллоҳ таоло ва ширк наовардан ба ӯ мебошад. Тавҳид ғоя ва хилофат васила аст.

- +

Таҳририён ҳамаи мусалмонони ин замонро гунаҳкор меҳисобанд, зеро онхо халифа надоранд...

- +

Ваҳдати уммати ислом як амри зарурӣ ва неъмати илоҳӣ аст, ки барои ба даст овардани он бояд кӯшиш намуд ва сабабҳои онро, ки пайравии авомири илоҳи ва чанг задан ба Қуръону суннат мебошад,

- +

Дар ҳақиқат туркҳои усмонӣ на халифа, балки салотин ва подшоҳоне буданд, ки манҳаҷи ҳукми онон манҳаҷи исломӣ набуд.

- +

Қабл аз он, ки барои суқути хилофат гиря кунем, бояд бияндешем, ки чаро худованд изни суқути онро дод, бо вуҷуди ваъдаи нусраташ, ки мегӯяд:

- +

Дар ҳақиқат ҳизб марҳилаи тарбия ва ибодатро, ки паёмбари ислом (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) сездаҳ соли умри бобаракати худро сарфи он карда буданд, ба эҳмол гузоштааст.

- +

Мақсуди асосӣ аз офариниши инсонҳо барпо кардани хилофат набуда, балки ба ягонагӣ ибодат кардан ба Аллоҳ таоло ва ширк наовардан ба ӯ мебошад. Тавҳид ғоя ва хилофат васила аст.

- +

Яке аз сабабҳои бе эътибор шудани ҳизб ин буд, ки Умари Бакриро, ки шахси олимтарошу даъвогар ва ноогоҳ аз улуми шариат буд ба мас­нади муфтии ҳизб таъйин намуд.

- +

Мағрур кардани рофиза масъулони ҳизби таҳрирро бо дастгирӣ аз афкори сиёсии онон ва му­соидати моли ба онон, на ба...

- +

Уламо ва донишмандон дар дин хеле марта­баи бошараф доранд, ки болотар аз ҳар мансаб ва сарват аст.