Моли хусусӣ ба ҳамсарат бидеҳ, ғайр аз он чи барои манзил талаб мекунад.

Гоҳо ҳамсарат барои харидани чизҳои махсус ба худаш эҳтиёҷ пайдо мекунад, пас набояд барои ҳар як дирҳам ўро муҳосаба кунед. Ба шумо лозим аст, ки маблағи махсусе ба ў диҳед ва аз он ўро напурсед, бигузор чи гунае, ки мехоҳад онро сарф намояд.

Нисбати ў дар молатон бахилӣ накунед, то ки ў маҷбур шуда бе иҷозат аз моли шумо бигирад. Ба дурустӣ, бузургтарин мушкилоте ки мумкин аст зан ба он рў ба рў шавад, ин ҳоҷати ў ба мол аст. Пас, бар ҳазар бош аз ин ки ҳамсарат ниёз ба мол дошта бошаду ба ў надиҳӣ. Бояд огоҳ бошед, ки Расули Худо (ҷ) барои зан аз моли шавҳараш, ки бахилу мумсик аст, гирифтанро бе иҷозату огоҳии ў иҷозат дода, мубоҳ гардонида аст, лекин ба андозае бояд гирад, ки барои худ ва фарзандонаш кифоя кунад, лекин шавҳари мусалмону мўъмин ҳамсарашро ба он ҳолат намегузорад, ки маҷбур шуда ин корро анҷом диҳад, пас бар ў лозим аст, ки ба ҳамсараш ба қадри ҳоҷаташ ва зиёдтар аз он мол диҳад. Он маблағро масрафҳои шахсӣ номидан мумкин аст. Пас, барои ҳамсарат масрафи шахсӣ бояд бошад ва чи тавре хоҳад, онро сарф намояд,  бидуни ин ки ўро аз он масраф пурсед. 

Инчунин барои шумо лозим аст, ки ба фарзандони худ низ аз хурдсолӣ масрафи шахсӣ диҳед, барои ҳар як аз онҳо, гарчанде он масраф каму ночиз бошад, лекин он барои онҳо зарур ва боаҳамият аст. Ин амал онҳоро ба тарзи ҳифзу нигоҳдошти мол одат мекунонад ва қимати онро мешиносанд, чун ҳар вақте ҳоҷате пайдо намуданд ба он моли худ иктифо мекунанд. Агар аз модари худ пурсанд, шояд он ниёзи онҳоро ҳозир карда натавонад ва гўяд, ки маблағашон нокофист.

Номи китоб: Чӣ бояд кард, то ҳамсарат туро дўст дорад?

Муаллиф: Одил Фатҳӣ Абдуллоҳ

Аз арабӣ тарҷумаи: Муҳаммадиқболи Садриддин