Китоб: Шаш насиҳати муҳим барои толибилм
Бародарон
ва хоҳарони толибилм:
Пеш аз ҳама сипос гузорем он Худоеро ки неъмати "Талабиилмро" барои мову
шумо насиб гардонд. Дар ҳоле ки бисёри ҷавонон аз ин неъмати бузург
бенасиб ҳастанд, ва албатта ин аз фазлу бузургии Худованд аст, ки мову
шуморо аз зумраи "Толибилмон" гардонид. Ва ҳар яки мо бояд бидонем ки
нисбати ин неъмат дар назди Худованд масъулияти бузурге дорем, ки агар
ин масъулиятиро дарк накунем ва вазифаи худро нисбати ин неъмат адо
накунем, дар рузи қиёмат ин неъмат барои мову шумо табдил ба азоб
мегардад.
Бародарон
ва хоҳарони гироми неъматҳое, ки худованд дар ин дунё барои
бандагонаш дода аст хеле зиёду бе ҳисобанд, чуноне, ки худованди бузург
мефармояд: Ва аз
ҳарчи хостаед ба шумо дода аст, ва агар бихоҳед неъматҳои
худоро бишуморед) азбас ки зиёданд(наметонед онҳоро бишуморед воқеан
инсон ситамгар ва носипос аст.
Зиннат додани рўй бо борик кардани абрўҳо ва чиндани мўйҳои зиёдатӣ
Рўйи зан
зебогии аслии ў ба ҳисоб меравад, зеро ҳама зебогии зан
тақрибан дар рўяш намоён аст ва барои ҳамин ҳар касе хоҳад оиладор
шавад, аввалин коре ки мекунад, хоҳиши дидани рўйи занро мекунад.
Мусибати бузурги уммати Исломи (Вафоти Паёмбар (с.в)
Яке аз вазнинтарин мусибатҳое ки сари уммати
исломи омад, ин буд ки ваҳй илоҳи бо вафоти Паёмбар (с.в) қатъ гардид.
Вақто ки Паёмбар (с.в) амонаташро ба ҷо овард ва умматашро насиҳат кард,
нишонаҳои падруд гуфтанаш ин дунёро дар суханҳову амалҳояш намоён
гардид.
Китоб: Баъзе дуъоҳои ихтиёр карда шуда бо забони тоҷики
Номаи бародарона, баъзе аз васиятҳо ва насиҳатҳои муҳиме ки шахси
мусалмон ба он эҳтиёҷ дорад, дар бар мегирад, аз ҷумла дар бораи намоз,
руза, закот, ва дигар одобу ахлоқи исломи.
Китоб: Шарҳи осони ақидаи таҳовӣ
Китоб: Оё ислом ҳуқуқи занҳоро поймол кардааст?
Баъд аз
иштирок карданам дар чандин баҳсҳо ва хондани чандин мақолаҳо
дар мавриди "Ҳуқуқи зан дар ислом" ба чунин хулоса омадам ки чанд
гуфтание дар ин мавзуъ барои азизон пешкаш кунам.
Китоб: Иди навруз аз нигоҳи дини мубини Ислом
Бо фарорасидани иди навруз мехостам барои
хонандагони гироми пешвоз гирифтани ин рузро аз нигоҳи шариъати исломи
пешкаш кунам.
Ва ҷоиз набудани ин идро бо баъзе аз суханҳои Паёмбар (с.в) ва баъзе аз
суханони олимони мазҳаби Ҳанафи барои шумо пешкаш мекунам.
Китоб: Гиряву нолаву фиғон бар мурдагон
Шархи як савол: Як ҳадиси Расули акрам (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) аст, ки
рости гап, маънояшро медонам, лекин матнашро ба тоҷикӣ ифода карда
наметавонам. Яъне маънои ҳадис ҳамин мебошад, ки инсоне ки мурда аст дар
қабр хобида ҳаст ва ба сабаби ин ки касе барои ӯ гиряву доду фарёд
мезанад, ҳамон марди мурда ба азоб дучор ҳаст. Ҳамин ҳадис оё саҳеҳ
мебошад? Барои он ки ҳазрати Оиша (Аллоҳ аз ӯ розӣ бод) ин ҳадисро қабул
намекунад ва такя бар ояти Анъом; 164 ҳаст ба фикрам) мекунад.: Бигӯ:
«Оё ҷуз Аллоҳ Парвардигоре ҷӯям?» Парвардигори ҳар чизест ва ҳар кас
танҳо ҷазои кори худро мебинад. Ва касе бори гуноҳи дигареро бар дӯш
намекашад. Сипас бозгашти ҳамаи шумо ба назди Парвардигоратон аст ва ӯ
шуморо ба он чизҳое ки дар он ихтилоф меварзидед, огоҳ мекунад.
Фикри шумо дар бораи ин ҳадис чист ва агар санадҳояшро меовардед, хуб
мешуд.
Please do not change this code for a perfect fonctionality of your counter
widget
Онлайн всего: 1
Меҳмонҳо: 1
Пользователей: 0